در مجاورت حملات نظامی و بشردوستانه در سوریه، اتحاد نظامی شکوفا با چین و همدردی عمومی که در بخش رسانه ای “مستقل” (یا جایگزین) تامین شده است، روسیه در یک روند فتوحات دیپلماتیک است. با این حال، پیوندهای فدراسیون با ایران بسیار ظریف‌تر از آن چیزی است که در نگاه اول به نظر می‌رسد، زیرا از نظر تاریخی، ایران و روسیه در تعادلی متزلزل از امتیازات و تهدیدات، امتیازات پارسی و تهدیدات تزاری/شوروی بوده‌اند.
کرملین تهران را به عنوان یک دوست واقعی نمی‌بیند، آن‌طور که در جریان مذاکرات بر سر برنامه هسته‌ای ایران دیده شد، بیشتر یک شریک مقطعی است. چیزهایی که آنها را به هم متصل می کنند نسبتاً آسان هستند. حمایت روسیه از رژیم در سوریه به نفع ایران است که به این ترتیب وجود دوستی در منطقه با دسترسی به دریای مدیترانه را تضمین می کند. در سناریوی سقوط دولت سوریه و عراق فلج شده توسط داعش، جمهوری اسلامی هدف بعدی خواهد بود.
صنعت ایران نیازمند سرمایه گذاری و فناوری جدید است که معمولاً از چین، روسیه و در نتیجه «توافق اتمی» از کشورهای اروپایی مانند ایتالیا، فرانسه، آلمان و سوئد می آید. روسیه از نظر جغرافیایی کشوری نزدیک است و دو کشور به دریای خزر باز می شوند و روابط اقتصادی و صنعتی آنها به ویژه پس از تغییر نظام سیاسی ایران در سال 1979 شکوفا شد. قبل از این تاریخ، شاه به وضوح طرفدار غرب بود. و متحد آمریکا اما اتحاد جماهیر شوروی و جمهوری جدید اسلامی درک خاصی در زمینه جنگ ایران و عراق نداشتند، علاوه بر این، اتحاد جماهیر شوروی پس از سال 1986 شروع به حمایت فعال از عراق کرد.
منافع روسیه در مورد ایران شامل حفظ ثبات در منطقه می‌شود، زیرا نمی‌خواهد یک رژیم طرفدار آمریکا در تهران وجود داشته باشد (که در نتیجه به یک تهدید نظامی قابل توجه تبدیل می‌شود)، و نه تصرف سرزمین‌های ایران توسط تروریست‌ها (از جایی که بلای ممکن است). به قفقاز و سایر مناطق با مسلمانان روسیه گسترش یافت). روسیه همچنین خواهان دسترسی به خلیج فارس است که در آن دو راه حل فنی پیشنهاد می شود، کانال دریای خزر-خلیج فارس یا مسیر راه آهن پرسرعت. احتمالاً به همین دلیل، مسکو می خواهد بیش از 2 میلیارد دلار وام برای پروژه های زیربنایی اعطا کند.
اتحاد احتمالی روسیه، ترکیه و ایران را نباید منتفی دانست. مشکل در این سه گانه آشکارا سوریه است، اما عناصر نابهنگام آشتی بین ترکیه و سوریه در حال ظهور هستند. چین شریک کمتری با ایران است اما از نظر اقتصادی فعال ترین است. پروژه روسیه برای مشارکت جمهوری اسلامی در داخل اوراسیا به عنوان بخشی از چرخش فدراسیون به شرق و طرح قاره آسیایی طرفدار روسیه است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.